Wróg

To dziwne, gdy po prawie dwudziestu jeden latach zaczynam budować wokół siebie mur. I ciężko powiedzieć, czy jest to mur by się od kogoś odgrodzić, czy odgrodzić kogoś od siebie. Ważne, że nie wyrzucam nikogo poza ten mur, istotne, że nie wpuszczam nikogo do środka. Czy zatem stałem się wrogiem sam dla siebie?

Raz, dwa, trzy

Szybko, szybko, tam!
Tam będzie fajnie,
z dawna wyczekiwana zabawa.
W tym miejscu tak rzadko.

Na co stać mnie

Stać mnie na wypowiedź.
Tę tutaj, tę na Facebooku, tę na żywo.
I gorszą i lepszą.
Stać mnie na sen.
Ten tu, ten u babci, ten w nocy.
I gorszy i lepszy.
Stać mnie na pracę.
Stać mnie na przyjaźń.
Stać mnie na wiarę.
Stać mnie na marzenia.
Stać mnie na flirt.
Stać mnie na... na więcej.

Więc po co mi tu stać?
Lepiej ruszyć do przodu.

Plusiminus

To nie jedyne czym żyję.
Jestem raczej karmiony plusami i minusami, uraczany nimi.
I brzydzę się.

Nie ma sakramentów, to i mało jest szans.

Bez pozdrowień.

Przypadeg? Nie sądzę.

Wszystko to, co nie daje mi w nocy spać,
w nocy się ujawnia.
Zgoda.
Miłość.
Rodzina.
Dusza towarzystwa.
Szczęście.

Są przypadki.
Ale można je dowolnie interpretować.

Lilith.
Jak zwykle łączę w sobie cechy, nie mogę być jednym z nich, muszę być po trochę z obu.
Ale w takim razie, może jednak tworzę kogoś ?
Czy Farhuma była dziwką?